4 ข้อสำคัญต้องรู้
ก่อนยื่นขอตั้งผู้จัดการมรดก

“ทายาท” ในที่นี้นับรวมทั้งทายาทโดยธรรมและทายาทโดยพินัยกรรม ซึ่งต้องดูเป็นกรณีไปว่าเจ้ามรดกได้ทำพินัยกรรมไว้หรือไม่ ถ้าทำพินัยกรรมไว้ก่อนตาย ทายาทโดยพินัยกรรมก็สามารถยื่นคำร้องขอตั้งผู้จัดการมรดก แต่ถ้าผู้ตายไม่ได้ทำพินัยกรรมไว้ ก็มีแต่ทายาทโดยธรรมที่สามารถยื่นคำร้องขอตั้งผู้จัดการมรดกได้

ผู้มีส่วนได้เสียในทรัพย์มรดก คือ ผู้ที่ได้รับประโยชน์เกี่ยวกับทรัพย์มรดกนั้นตั้งแต่เจ้ามรดกตาย ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นทายาทหรือไม่ก็ตาม

• ผู้สืบสิทธิจากทายาท เช่น A เป็นลูกของ B ผู้เป็นทายาทผู้มีสิทธิรับมรดก แต่ B ตายก่อนที่จะได้รับการแบ่งมรดก A จะมีสิทธิสืบสิทธิของ B ต่อได้
• ผู้รับมรดกแทนที่ เช่น C เป็นลูกของ O ผู้เป็นทายาทผู้มีสิทธิรับมรดก และ O ตายก่อนเจ้ามรดก C ลูกของ O จึงมีสิทธิเข้ารับมรดกแทนที่ O
• สามีภรรยาที่ไม่ได้จดทะเบียนสมรสและมีทรัพย์สินที่หามาได้ร่วมกัน เช่น ซื้อบ้านด้วยกัน ซื้อรถด้วยกัน 
• ผู้จัดการมรดกตามพินัยกรรม กรณีเจ้ามรดกตั้งผู้จัดการมรดกโดยระบุไว้ในพินัยกรรม
• ผู้แทนโดยชอบธรรมของผู้เยาว์ซึ่งเป็นทายาท
• เจ้าหนี้ โดยปกติแล้วเจ้าหนี้ไม่มีฐานะเป็นผู้มีส่วนได้เสียในทรัพย์มรดก แต่กรณีกองมรดกไม่มีทายาทเลยทั้งทายาทโดยธรรมและทายาทโดยพินัยกรรม กองมรดกทั้งหมดจะตกเป็นของแผ่นดินตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1753 แต่ด้วยความที่แผ่นดินไม่ใช่ทายาทที่ระบุไว้ตามมาตรา 1603 เจ้าหนี้จึงไม่มีสามารถบังคับชำระหนี้ได้จนกว่าจะมีผู้จัดการมรดก ดังนั้น กรณีนี้จึงเป็นข้อยกเว้นให้เจ้าหนี้มีฐานะเป็นผู้มีส่วนได้เสียมีสิทธิร้องขอให้ตั้งผู้จัดการมรดกได้

ถ้าแบ่งมรดกได้ลงตัวการยื่นคำร้องขอตั้งผู้จัดการมรดกก็ไม่จำเป็น แต่กรณีที่ไม่สามารถแบ่งมรดกกันได้ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด สิ่งสุดท้ายที่จะทำให้ทุกอย่างลงตัวได้ก็คือการมีผู้จัดการมรดก โดยต้องบรรยายเหตุในคำร้องว่าขัดข้องยังไง มีที่มาที่ไปยังไง ทำไมจึงต้องยื่นคำร้องต่อศาลให้ตั้งผู้จัดการมรดก ซึ่งเหตุขัดข้องนี้จะต้องเป็นไปตามมาตรา 1713 แห่งประมวลหมายแพ่งและพาณิชย์