มีกฎหมายข้อไหนที่ใช้คุ้มครองนายหน้าฟรีแลนซ์ หรือฟรีแลนซ์รับงานทั่วไปได้บ้าง อย่างไรมาดูกัน

1. ไม่ได้รับค่านายหน้าเป็นการผิดสัญญาทางแพ่ง

สามารถฟ้องศาลได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 845 ระบุไว้ว่า บุคคลใดตกลงจะให้ค่าบำเหน็จแก่นายหน้าเพื่อที่ชี้ช่องให้ได้เข้าทำสัญญา จัดการให้ได้ทำสัญญากัน บุคคลนั้นจะต้องจ่ายค่าบำเหน็จก็ต่อเมื่อสัญญานั้นได้ทำกันสำเร็จเนื่องจากการที่นายหน้าได้ชี้ช่องหรือจัดการ ถ้าสัญญาที่ทำกันไว้นั้นมีเงื่อนไขที่ต้องทำให้สำเร็จก่อน จะเรียกร้องบำเหน็จค่านายหน้าไม่ได้จนกว่าเงื่อนไขนั้นสำเร็จ

นายหน้ามีสิทธิจะได้รับค่าใช้จ่ายที่ได้เสียไปก็ต่อเมื่อได้ตกลงกันไว้ แม้ว่าสัญญาจะไม่ได้ทำกันสำเร็จ

มาตรา 846 ระบุไว้ว่า ถ้ามีการมอบหมายแก่นายหน้า โดยพฤติการณ์เป็นที่คาดหมายได้ว่าจะทำให้แต่เพื่อจะเอาค่าบำเหน็จ ให้ถือว่าได้ตกลงกันโดยปริยายว่ามีค่าบำเหน็จนายหน้า

ค่าบำเหน็จนั้นถ้าไม่ได้กำหนดจำนวนกันไว้ ให้ถือว่าได้ตกลงกันเป็นจำนวนตามธรรมเนียม

มาตรา 847 ถ้าเป็นนายหน้าให้ทั้ง 2 ฝ่าย จะถือว่าไม่สุจริตจึงไม่มีสิทธิได้รับบำเหน็จ แต่ถ้าเป็น ธุรกิจตามปกติเป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าเป็นนายหน้าทั้ง 2 ฝ่าย เช่น นายหน้าจัดหางาน เป็นนายหน้าให้ทั้งผู้หางานและผู้จัดหางานก็มีสิทธิได้รับบำเหน็จ 

มาตรา 848 ตัวนายหน้าไม่ต้องรับผิดไปถึงการชำระหนี้ตามสัญญาซึ่งได้ทำต่อกันเพราะตนเป็นสื่อ เว้นแต่จะไม่ได้บอกชื่อของฝ่ายหนึ่งให้อีกฝ่ายหนึ่งรู้

มาตรา 849 การรับเงินหรือรับชำระหนี้ตามสัญญานั้น ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่านายหน้าย่อมไม่มีอำนาจที่จะรับแทนผู้เป็นคู่สัญญา

2. นายหน้าจัดหางานเบี้ยวค่าจ้างมีความผิด

ตามพระราชบัญญัติจัดหางานและคุ้มครองคนหางาน พ.ศ. 2528 มาตรา 26 ระบุไว้ว่า ห้ามไม่ให้ผู้รับอนุญาตจัดหางานในประเทศเรียกหรือรับเงิน หรือทรัพยสินอื่นใดจากคนหางานนอกจากค่าบริการหรือค่าใช้จ่าย 

ค่าบริการหรือค่าใช้จ่ายตามวรรคหนึ่ง ให้เรียกหรือรับได้ไม่เกินอัตราที่รัฐมนตรีกําหนด 

มาตรา 27 ห้ามไม่ให้ผู้รับอนุญาตจัดหางานในประเทศเรียกหรือรับค่าบริการ หรือค่าใช้จ่ายก่อนที่นายจ้างรับคนหางานเข้าทํางานและจ่ายค่าจ้างเป็นครั้งแรกแล้ว เมื่อรับค่าบริการและหรือค่าใช้จ่าย ผู้รับอนุญาตจัดหางานในประเทศต้องออกใบรับตามแบบที่อธิบดีกําหนดให้แก่คนหางาน

หากไม่ปฎิบัติตามมีความผิดตามมาตรา 79 ผู้ใดฝ่าฝืนมาตรา 26 มาตรา 27 ซึ่งได้นํามาใช้บังคับโดยอนุโลม ตามมาตรา 47 หรือฝ่าฝืนมาตรา 38 ต้องระวางโทษจําคุกไม่เกิน 1 ปีและปรับ 5 เท่าของค่าบริการและหรือค่าใช้จ่ายที่เรียกเกินหรือเรียกล่วงหน้า หรือ 3 เท่าของเงินหรือทรัพยสินอย่างอื่นที่รับไว้เป็นประกันค่าบริการ และหรือค่าใช้จ่ายดังกล่าว

3. รับงานต่อจากคนอื่นส่งมอบงานแล้วแต่ไม่ได้รับค่าจ้าง ต้องฟ้องผิดสัญญาทางแพ่ง

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 607 ระบุไว้ว่า ผู้รับจ้างจะเอาการที่รับจ้างทั้งหมดหรือแบ่งการแต่บางส่วนไปให้ผู้รับจ้างช่วงทำอีกทอดหนึ่งก็ได้ เว้นแต่สาระสำคัญแห่งสัญญานั้นจะอยู่ที่ความรู้ความสามารถของตัวผู้รับจ้าง แต่ผู้รับจ้างคงต้องรับผิดเพื่อความประพฤติหรือความผิดอย่างใด ๆ ของผู้รับจ้างช่วง